ندای لرستان - صبح نو / «پنجره باریک دیپلماسی» عنوان یادداشت روز در روزنامه به قلم است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
روزگذشته، دور هفتم مذاکرات ایران و تروئیکای اروپا همانطور که از قبل نیز پیش بینی می شد نشست دیروز بدون نتیجه پایان یافت. مذاکراتی با چاشنی ماشه که اروپا سعی دارد به عنوان نیروی نیابتی اسرائیل و آمریکا با ابزار اسنب‌بک بتوانند آنچه را که در جنگ 12 روزه بدست نیاوردند را پشت میز مذاکره کسب کنند. اما همانگونه که عراقچی وزیر امورخارجه ایران گفته است، ایران در جنگ 12 روزه با موشک هایش توانست از خود دفاع کند و نه با دیپلماسی و مذاکره. روسیه نیز یک روز قبل از این نشست با طرحی جدید تلاش رد زمین بازی را تغییر دهد اما احتمالا طرح روسیه (تمدید برجام و حذف بند اسنب بک) مورد موافقت آمریکا و اروپا قرار نخواهد گرفت. ایران پیش از این به صراحت اعلام کرده که این سه کشور حقی برای استفاده از این سازوکار ندارند و در همین ارتباط نیز عراقچی وزیر امور خارجه گفته است که «فعال سازی مکانیسم ماشه از نگاه ایران، معادل یک حمله نظامی خواهد بود» و در واقع فعال سازی مکانیسم ماشه، موجب حذف اروپا و تغییر معادلات امنیتی ایران با آن‌ها خواهد شد. اروپا در حالی دارد نقش پلیس بد نیروی نیابتی امریکا و اسرائیل را در مواجهه با ایران بازی می کند که جنایت های بی حد رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی صدای اروپا را درآورده و حتی موجب تنش در روابط برخی از کشورهای اروپایی مانند فرانسه شده است. ترامپ هم اخیرا با نمایش قدرت در کاخ سفید، سران اروپا را تحقیر کرد و نشان داد که اروپا حتی حق تصمیم گیری برای قاره خود را هم ندارد.
به هر حال ایران خود را برای همه سناریوها آماده کرده است از فعالیت ابهام امیز هسته ای تا استفاده از قدرت و ابزارهای منطقه ای خود برای دفاع از خود. از منظر اقتصادی نیز بازگشت تحریم‌های شورای امنیت تفاوت چندانی با وضعیت کنونی ایجاد نخواهد کرد، زیرا آمریکا از قبل همه مسیرهای ممکن تحریم را اعمال کرده است.
اما پرونده هسته ای ایران یک فرصت برای خودنمایی اروپا و خروج از انزوای بیشتر از معادلات جهانی است. در شرایطی که اسرائیل به‌شدت به دنبال فعال‌سازی ماشه و بستن راه‌های دیپلماتیک است و ترامپ هم نقش میانجی در حل و فصل پرونده های مهم جهانی به خود گرفته است، اروپا می تواند با پرهیز از بازی در زمین اسرائیل و امریکا به عنوان یک بازیگر مستقل با تصمیم درست از افزایش تنش جلوگیری کرده و با مدیریت بحران جایگاه خود را در سیاست های جهانی احیا کند.