ندای لرستان - طبق یافته‌های دانشمندان، انجام یک جلسه تحریک الکتریکی مغز، تصمیم فرد برای ارتکاب جرم را تغییر و آگاهی اخلاقی او را افزایش می‌دهد.

محققان در گزارشی در مجلۀ «Neuroscience» توضیح داده‌اند که چطور تحریک مغزی، میزان نیت فرد برای ارتکاب جرم را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود افراد برخلاف این اعمال غیراخلاقی فکر کنند. اما حداقل در آزمایشگاه، تحریک مغزی میزان اعمال خشونت‌آمیز را کاهش نداد.
طبق یافته‌های دانشمندان، انجام یک جلسه تحریک الکتریکی مغز، تصمیم فرد برای ارتکاب جرم را تغییر و آگاهی اخلاقی او را افزایش می‌دهد.
محققان دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه صنعتی نانیانگ در سنگاپور پس از مشاهدۀ ارتباط اختلال قشر پیش‌پیشانی با افعال خشونت‌آمیز، بالقوگی تحریک مغز برای مقابله با جنایت را کشف کردند.
آن‌ها از 86 بزرگسال سالم درخواست کردند دو سناریوی فرضی را بخوانند و سپس این افراد را در یک جلسۀ بیست دقیقه‌ای تحریک الکتریکی مغز شرکت دادند.
یکی از سناریوها از تعرض جسمی و دیگری از تعرض جنسی حکایت کرده بود. بلافاصله پس از جلسۀ تحریک الکتریکی مغز، از شرکت‌کنندگان خواسته شد میزان علاقه‌شان را به رفتاری مطابق رفتار شخصیت منفی داستان‌ها بگویند.
افرادی که مغزشان تحریک شده بود، میزان علاقه‌شان را بین 47 تا 70 درصد کمتر از کسانی که در جلسۀ تحریک مغز شرکت نکرده بودند، اعلام کردند.
پروفسور اولیویا چوی، روانکاوی که در دانشگاه صنعتی نانیانگ فعالیت می‌کند، می‌گوید عصب‌پژوه‌هان مدت‌ها پیش ارتباط میان اختلال در قشر پیش‌پیشانی و نمود رفتارهای ضداجتماعی را ثابت کردند اما تحقیقات آن‌ها مشخص نکرد آیا کاهش فعالیت مغزی، آغازگر اقدامات خشونت‌آمیز است یا خیر. او می‌گوید: «با انجام این آزمایش قصد داشتیم بدانیم آیا این ناحیه از مغز نقشی موقت دارد یا نه.»
چوی و همکارانش، آدریان رین و روی همیلتون از دانشگاه پنسیلوانیا با استفاده از فرایندی به نام "تحریک جریان مستقیم درون‌جمجمه‌ای"، یک جریان ضعیف 2 میلی‌آمپری را در قشر پیش‌پیشانی داوطلبان عبور دادند تا میزان فعالیت این بخش را افزایش دهند.
محققان در گزارشی در مجلۀ «Neuroscience» توضیح داده‌اند که چطور تحریک مغزی، میزان نیت فرد برای ارتکاب جرم را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود افراد برخلاف این اعمال غیراخلاقی فکر کنند. اما حداقل در آزمایشگاه، تحریک مغزی میزان اعمال خشونت‌آمیز را کاهش نداد.
در بخشی از این مطالعه به داوطلبان دو گروه عروسک‌هایی دادند تا با سوزن خشم خود را روی آن‌ها خالی کنند که در نهایت بدن این عروسک‌ها پر از سوزن شد.
دانشمندان تاکید می‌کنند تایید اینکه تحریک مغزی به کاهش جرائم خشونت‌آمیز کمک می‌کند یا نه، مستلزم آزمایش و مطالعات بیشتری است.
رین معتقد است اگر موثر بودن این روند مشخص شود می‌توان این روش و همچنین روش‌های مرسوم را برای جنایتکاران محکوم به کار گرفت.
او می‌گوید: «اغلب مردم وقتی به جرم و جنایت فکر می‌کنند نقش محله‌های جرم‌خیز، فقر، تبعیض نژادی و اقلیتی در این مقوله را حساب می‌کنند. اما ما معتقدیم بیولوژی هم سهمی دارد که در گذشته سهم آن مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته. مطالعاتی که با فرایند تحریک الکتریکی مغز صورت گرفت، نشان می‌دهد رویکردی تازه و متفاوت برای آزمایش و نیز کاهش سطح جرم و خشونت در جامعه وجود دارد.»

کارولین دی برناردی لوفت، روانکاوی که در دانشگاه کویین ماری لندن به مطالعۀ تحریک جریان مستقیم درون‌جمجمه‌ای مشغول است، می‌گوید این مطالعه روی جنایتکاران انجام نشده؛ بنابراین اثبات کاهش میزان جرم در زندگی را نمی‌توان اثبات کرد.
رین احتمال می‌دهد تحریک مغزی نتیجه‌ای معکوس داشته باشد: «تحریک کردن مثل این‌ است که مغز را هل بدهی و اگر جریان فکری (خوب یا بد) را که در مغز شما می‌گذرد افزایش دهد، ممکن است همه‌چیز بدتر شود.»
او در ادامه می‌گوید یکی از راه‌های جلوگیری این روند این است که تحریک الکتریکی در زمانی از مغز افراد عبور داده شود که آن‌ها در حال انجام فعالیت‌هایی باشند که به منظور بالا بردن آگاهی اخلاقی است. در حال حاضر دانشمندان امیدوارند فرایند تحریک مغزی را روی افراد بیشتری آزمایش کنند.
دانشمندان با افزایش سطح فعالیت‌ها در ناحیه‌ای به نام قشر قدامی پیش‌پیشانی، امیدوارند به کنترل بیشتر احساسات که به ارتکاب جرائم غیرعمدی منجر می‌شود، کمک کنند.