بزرگنمايي:

ندای لرستان - این اولین بار نیست که یک قطعه موسیقی که محتوای مناسبی هم ندارد، بین نوجوانان ترند شده و در جشن تولد، عروسی، داخل ماشین و حتی زمزمه‌های شخصی زیاد شنیده می‌شود.

طبیعی است که سلیقه آدم‌ها در مواجهه با هنر بسیار متفاوت و هر شخصی می‌تواند بنا به تفکر و سلیقه شخصی‌اش موسیقی مورد علاقه خود را انتخاب کند، اما اگر مخاطب هدف افراد زیر سن قانونی باشند، باید چه کرد؟
«دافی» یک تجربه موفق در جذب نسل Z
آهنگ «دافی» با استفاده از موسیقی جذاب و ریتمیک، خیلی خوب جای خود را میان مخاطب هدفش باز کرده است. این موسیقی بیشتر مخاطبش نوجوانان 14، 15 ساله تا جوان 25 ساله است.
اما متن این قطعه موسیقی صراحتا مخاطب نوجوان را هدف قرار می‌دهد و روی عبارت «زیر سن قانونی» تاکید دارد. «گل کشیدن» و «مصرف الکل» هم از دیگر عباراتی است که در محتوای این موسیقی از آن صحبت می‌شود.
محتوای این آهنگ شاید با توجه به ریتمیک بودن و شاد بودنش عادی به نظر برسد و شاید حتی همخوانی این قطعه توسط خردسالان برای پدر و مادرشان جذاب به نظر برسد و در نهایت با عنوان یک موسیقی گذرا و موقت که پس از مدتی از مد می‌افتد به آن نگاه کنند، اما باید این موضوع را هم در نظر داشت که موسیقی نامتناسب با سن کودک قطعا آسیب‌زا خواهد بود.
«دافی» از کجا آمد، که بود و چه کرد؟
«دافی» به سفارش و برای کمپین تبلیغات محصولاتی به همین عنوان ساخته شده است. شرکت «سیلانه سبز» همان شرکتی است که در کمپین تبلیغاتی دستمال مرطوب «دافی» این قطعه موسیقی را سفارش داده است.
قطعه‌ای که خیلی خوب وایرال شد و به تبلیغات برند کمک کرد، اما با بازخورد‌های متفاوتی هم مواجه شد. نقطه قوت این تبلیغ دقیقا این جاست که با موضوع تولد، احساس شادی و جشن را به مخاطبش منتقل می‌کند و احتمالاً برای مدت‌های طولانی در جمع‌های دوستانه، تولد، خانوادگی و حتی در سطح جامعه شنیده خواهد شد و برند «دافی» را تا مدت‌ها در ذهن مخاطب تداعی خواهد کرد، اما آنچه این روز‌ها سر و صدا به پا کرده است، نوع انتخاب محتوا و گروه سنی هدف است. در واقع بسیاری این سوال را مطرح می‌کنند که برندینگ موفق محصولات «دافی» چه هزینه سنگین اجتماعی را برای نسل نوجوان خواهد داشت؟
مثلا حسام الدین آشنا (مشاور فرهنگی رییس جمهور سابق) در انتقاد به این قطعه موسیقی در توییتی نوشت: «تکثیر بفرمایید تا به دستشان برسد. گِل بگیرند در آن بِرند لوازم بهداشتی را که با ایجاد جذابیت کلامی، گُل و الکل و … را – به اسم تبلیغ محصول- وارد فرهنگ مصرف می‌کند. شما با نسل زد (Z) ارتباط نمی‌گیرید بلکه ضد این نسلید و برخلافِ فرهنگ و آیین و مروت، کودکان را هدف قرار می‌دهید.»
البته مدیر مارکتینگ این شرکت از استقبال خوب مخاطبان و 20 میلیون بار شنیده شدن این آهنگ با افتخار یاد می‌کند و می‌گوید که می‌خواهد الگویی برای سایر برند‌ها باشد، اما سوال اینجاست که اگر تمام برند‌ها برای الکل، تکیلا و داف بودن تبلیغ کنند، نتیجه چه خواهد بود؟
تکلیف نامعلوم والدین با «دافی» و کودکی که عاشق ریتم است
بچه‌ها به موسیقی که مناسب سن‌شان نیست، گرایش دارند. در واقع جذابیت موسیقی برای کودکان زیاد است؛ به خصوص آن دسته از موسیقی‌هایی که ریتم شادی دارند و به نوعی هیجان‌پذیری بچه‌ها را تامین می‌کنند.
موسیقی به اشکال مختلف در زندگی همه کودکان بروز و ظهور دارد. از زمانی که مادران برای فرزندانشان لالایی می‌خوانند، موسیقی برای بچه‌ها شروع می‌شود و به مرور زمان شنونده موسیقی‌های مختلف خواهند شد و حتی شاید تصمیم بگیرند که خودشان یک نوازنده باشند.
قطعا والدینی که خودشان شنونده موسیقیِ خوب باشند، فرزندشان را نیز به سمت «خوب شنیدن» سوق می‌دهند و گوش کودکشان را از شنیدن موسیقی مبتذل در امان می‌دارند. والدین حتی می‌توانند درباره مبدا و هدف چنین محتوا‌هایی برای فرزندشان توضیح دهند تا بچه‌ها بدانند بنگاه‌های اقتصادی با هدف کسب پول و قدرت دست به هر کاری می‌زنند.
شاید بهتر باشد والدین به این موضوع توجه کنند که در تمام کشور‌های اروپایی و آمریکایی هم مقوله‌ای با عنوان «سن قانونی» وجود دارد و مصرف هرگونه نوشیدنی الکلی و ماده مخدر برای افراد زیر سن قانونی جرم است. حتی تبلیغ برند‌ها با این مضامین و برای کودکان نیز جرم سنگینی محسوب می‌شود که می‌تواند علاوه بر پیگرد‌های قانونی، تبعات اجتماعی زیادی برای برند داشته باشند.