آیا ونزوئلا به سرنوشت عراق دچار می شود؟

ندای لرستان - جماران /متن پیش رو در جماران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
نویسنده معتقد است که این تغییر در سخنان یک گام مقدماتی سنتی است، زیرا توصیف هر کشور یا طرفی به عنوان «تروریستی» از نظر تاریخی دروازه سیاسی و قانونی برای آغاز جنگ های خارجی بدون نیاز به مجوز قانونی روشن بوده است.
 «آلن استیونس»، روزنامه نگار تحقیقی آمریکایی هشدار داد که تحرکات نظامی سریع ایالات متحده در نزدیکی ونزوئلا، همان زمینه های سیاسی و رسانه ای را که پیش از حمله به عراق در سال 2003 وجود داشت، یادآوری می کند.
نویسنده در یک گزارش تحلیلی که توسط وب سایت اینترسپت منتشر شد، اشاره کرد که واشنگتن گام به گام در مسیری صعودی و آشنا قدم برمی دارد که عنوان آن «عملیات محدود» و شعارهای مبارزه با تروریسم است، اما پایان آن اغلب جنگی آشکار است.
استیونس توضیح داد که ایالات متحده در هفته های اخیر تحت پوشش «عملیات مبارزه با مواد مخدر» نیروی دریایی و هوایی بزرگی در منطقه دریای کارائیب مستقر کرده است، ، در حالی که مقامات وزارت جنگ (پنتاگون) طرح های متعددی را برای احتمالات مداخله نظامی در ونزوئلا به رئیس جمهور دونالد ترامپ ارائه داده اند.
ترامپ، نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا را به شبکه های قاچاق موسوم به «تروریسم مواد مخدر» مرتبط می داند، در تلاش است تا دولت کاراکاس را به عنوان تهدیدی تروریستی معرفی کند که توسل به زور مسلحانه را توجیه می کند، این در حالی است که او همزمان از امکان برگزاری مذاکرات سخن می گوید.
نویسنده معتقد است که این تغییر در سخنان یک گام مقدماتی سنتی است، زیرا توصیف هر کشور یا طرفی به عنوان «تروریستی» از نظر تاریخی دروازه سیاسی و قانونی برای آغاز جنگ های خارجی بدون نیاز به مجوز قانونی روشن بوده است.
وی می افزاید که آماده سازی رسانه ای برای آنچه اتفاق خواهد افتاد در مقاله ای در روزنامه نیویورک تایمز توسط برت استیونس -روز دوشنبه- با عنوان «استدلال برای سرنگونی مادورو» تجلی یافت که در آن مداخله احتمالی آمریکا را به عنوان یک گزینه حساب شده و محدود ارائه کرد، در سخنانی که یادآور روایتی است که همراه با حمله به عراق بود.
برت استیونس در این مقاله تاکید می کند که صحبت از «عملیات دقیق» یا «مداخله محدود» این واقعیت را نادیده می گیرد که یک گروه جنگی ناو هواپیمابر شامل بزرگترین کشتی جنگی جهان در نزدیکی کشوری قرار دارد که از قبل از فروپاشی اقتصادی و ساختار سیاسی شکننده رنج می برد.
گزارش اینترسپت در ادامه با استناد به مقاله نیویورک تایمز، که نویسنده آن ذکر کرده بود که تفاوت های مهمی بین ونزوئلا و عراق یا لیبی نیز وجود دارد، از جمله تردید آشکار ترامپ در اعزام نیروهای آمریکایی به طور طولانی مدت به این کشور، و همچنین اینکه واشنگتن می تواند از اشتباهات گذشته خود درس بگیرد.
برت استیونس: تحرکات ترامپ علیه ونزوئلا جرقه ای نیست که جنگ را شعله ور کند، بلکه اعمال ضروری یک نیروی منضبط است
نویسنده گزارش از آنچه در مقاله روزنامه آمده انتقاد کرد و اشاره کرد که نویسنده آن استدلال می کند که ونزوئلا دلایل موجهی برای مداخله علیه کسانی که او جنایتکاران در یک کشور «شکست خورده» می نامد، ارائه می دهد و مادورو را «فاسد» و «تهدیدی واقعی» توصیف می کند و تحرکات ترامپ را جرقه ای نمی داند که جنگ را شعله ور کند، بلکه اعمال ضروری یک نیروی منضبط می داند.
وی گفت که پژواک حمله به عراق در همه جا شنیده می شود و در اصرار واشنگتن بر محدود بودن ماموریت و در قوانینی که برای توجیه استفاده از زور تفسیر می شوند، تجلی می یابد، در حالی که طبقه روزنامه نگاران خوانندگان را به سمت پذیرش منطق تشدید سوق می دهند.
وی هشدار داد که این فضا، مجموعه ای از توجیهاتی را که ایالات متحده را به عراق سوق داد، از نظر به کارگیری زبان اخلاقی قاطع، بزرگنمایی تهدیدات، استفاده از اصطلاحاتی مانند «تروریسم» و «پناهگاه های خطرناک» و بازنمایی حملات نظامی به عنوان اقدامات امنیتی ضروری یا مسئولانه، بازتولید می کند.
گزارش وب سایت آمریکایی اشاره می کند که تاریخ نزدیک ثابت می کند که چنین روایت هایی اغلب در را برای درگیری های طولانی و پرهزینه باز می کنند که اثر آن از دولت های سیاسی فراتر می رود و بار آن بر دوش نسل ها باقی می ماند.
آلن استیونس در گزارش خود نتیجه می گیرد که مطبوعات آمریکا امروز دعوت شده اند تا این سخنان را تجزیه کنند، نه اینکه آنها را بازیافت کنند، و اینکه باید در مورد آنچه در پس تحرکات نظامی است و آنچه ممکن است به آن منجر شود، سوال کنند، قبل از اینکه ایالات متحده خود را در یک جنگ جدید بیابد که عواقب آن محاسبه نشده است، همانطور که در عراق رخ داد.
وی تاکید می کند که رسانه ها باید قبل از اینکه خیلی دیر شود، شکاف بین کسانی که در واشنگتن تصمیم می گیرند و کسانی که پیامدهای جنگ ها را در واقعیت زندگی می کنند، چه نظامی باشند و چه غیرنظامی، روشن کنند.
بازار