ندای لرستان - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
روز پنج‌شنبه (17مهر) در فاصله تنها دو ساعت، ترامپ در دو کارزار فشار به پیروزی دست یافت. ابتدا، با تصویب فاز اول طرح صلح او برای پایان دادن به جنگ ویرانگر غزه توسط اسرائیل، پیروزی چشم‌گیری را در راستای هدف خودخوانده‌اش یعنی «صلح‌آفرینی» جشن گرفت. اما اندکی بعد، در پی درخواست علنی او، لتیشا جیمز، دادستان کل نیویورک، با کیفرخواست مواجه شد و به جدیدترین هدف انتقام‌جویی‌های او بدل شد. این تصویر دوگانه که در آن ترامپ در عرصه جهانی خود را نیرویی برای صلح معرفی می‌کند؛ اما در داخل کشور به درگیری‌های بی‌پایان دامن می‌زند، به یکی از عناصر تعیین‌کننده دوران ریاست‌جمهوری او تبدیل شده و دستاویزی برای متحدان و مخالفانش فراهم کرده است. این دوگانگی سرگیجه‌آور طی هفته گذشته در تصاویر و عناوینی که شخصیت متضاد او را به نمایش می‌گذارند، به اوج خود رسید.
درحالی‌که فلسطینی‌ها برای آتش‌بسی که نویدبخش پایان جنگ دو ساله بود در خیابان‌ها می‌رقصیدند، نیروهای فدرال و معترضان در شهرهای آمریکا با یکدیگر درگیر بودند؛ شهرهایی که ترامپ ارتش را به مناطق تحت رهبری دموکرات‌های مخالف خود اعزام کرده بود. در همان حال که او با ادعای میانجی‌گری برای پایان دادن به درگیری‌های جهانی برای جایزه صلح نوبل تقلا می‌کرد، از مذاکره با دموکرات‌ها بر سر طرح بهداشت و درمان برای پایان دادن به تعطیلی دولت سر باز زد و وعده داد که به آنها و رای‌دهندگانشان آسیب خواهد رساند.
ترامپ سابقه‌ای طولانی در بالیدن به حل مناقشات جهانی دارد؛ ادعاهایی که اغلب نیازمند بررسی دقیق‌تر و در نظر گرفتن زمینه‌های مهمی هستند. همزمان با نمایش چهره‌ای بشردوستانه برای مردم خاورمیانه، او طرح اخراج گسترده هزاران کارمند فدرال را عملی کرد که بدون حقوق مانده و از ارائه خدمات حیاتی به شهروندان آمریکایی باز می‌مانند. یک مقام کاخ سفید که نخواست نامش فاش شود، مدعی شد که اهداف سیاست داخلی و خارجی ترامپ همسو هستند: « ترامپ به همان دلیلی که خود را موظف به اعزام نیرو به شیکاگو می‌داند، برای برقراری صلح در غزه نیز احساس وظیفه می‌کند: توقف خشونت و ترویج ثبات.» این مقام همچنین دموکرات‌ها را مقصر پیامدهای تعطیلی دولت دانست.
«آنا کلی»، سخنگوی کاخ سفید نیز با انتقاد از رسانه‌ها گفت: «این یک زاویه دید جعلی دیگر از سوی نیویورک تایمز در حال ورشکستگی است. پرزیدنت ترامپ همان‌طور که برای فرونشاندن خشونت در شهرهای آمریکا تلاش می‌کند، برای پایان دادن به درگیری‌ها در سراسر جهان نیز می‌کوشد. تلاش‌های او در داخل و خارج موفقیت‌آمیز بوده است؛ پایان جنگ اسرائیل و حماس در راه است و شهرهایی مانند واشنگتن دی.سی. از او برای تامین منابع جهت برقراری عدالت سپاسگزارند.» «جولین ای. زلایزر»، استاد تاریخ دانشگاه پرینستون، معتقد است هرچند داشتن دستاوردهای متضاد در سیاست داخلی و خارجی برای رؤسای جمهور غیرمعمول نیست، اما در مورد ترامپ این تضادها بسیار دراماتیک‌تر است. او می‌گوید: «ترامپ تمایل دیرینه‌ای دارد که اخبار خوب سیاسی را با حمله به دشمنان فرضی خود یا انجام اقدامات بحث‌برانگیز برای ایجاد تفرقه و تشدید تنش‌ها، تحت‌الشعاع قرار دهد.»
به گفته زلایزر، گرچه زمان پایداری توافق صلح خاورمیانه را مشخص خواهد کرد؛ اما ترامپ هیچ فرصتی را برای نمایش روی دیگر شخصیت خود از دست نداد. «او اساسا توجهات را به سمت دیگر خود معطوف کرد. در حال حاضر هیچ ضرورتی برای پیشبرد این کیفرخواست وجود نداشت. این رفتار با الگوی او مطابقت دارد؛ او معتقد است هرج‌ومرج در نهایت به نفعش تمام می‌شود.» از دیدگاه حامیان ترامپ، این تصویر دوگانه منعکس‌کننده دو دستاورد کاملا متفاوت است. «مایک دیویس»، بنیان‌گذار گروه محافظه‌کار «پروژه اصل سوم»، توافق آتش‌بس ترامپ را «دگرگون‌کننده» و کیفرخواست دادستان جیمز را «بی‌نقص» خواند. او گفت: «خانم جیمز علیه پرزیدنت ترامپ جنگ حقوقی به راه انداخت و سعی در ورشکست کردن او داشت. پس از سال‌ها ادعای اینکه هیچ‌کس فراتر از قانون نیست، حالا خود به قطعیت این جمله پی برده است.»
جاستین لوگان، مدیر مطالعات دفاعی و سیاست خارجی در موسسه کیتو، معتقد است اقدامات ترامپ دیدگاه او را نسبت به سیاست آشکار می‌کند: «او معتقد است نهادهای دولت فدرال، دانشگاه‌ها و رسانه‌ها همگی درگیر نبرد سیاسی هستند و جمهوری‌خواهان دهه‌هاست که در این زمینه منفعل بوده‌اند.» این تغییرات ناگهانی و شدید در پایان هفته به وضوح نمایان بود. روز جمعه، طی مراسمی در دفتر بیضی‌شکل برای اعلام توافقی جهت کاهش قیمت داروها، ترامپ به تفصیل درباره توافق خاورمیانه صحبت کرد و جشن‌های مردم را «چیزی زیبا» توصیف کرد.
او گفت: «هرگز مردمی شادتر از اینها ندیده‌ام؛ نه فقط در اسرائیل، بلکه در بسیاری از این مکان‌ها همه در خیابان‌ها می‌رقصند.»اما او این رویداد را با حملات تند به وضعیت جنایت در شیکاگو به پایان رساند؛ جایی که رهبران محلی با اعزام گارد ملی مخالفند. او فرماندار ایلینوی را «شلخته» و شهردار شیکاگو را «بی‌کفایت» خواند و اعلام کرد: «ما به سمت شیکاگو می‌رویم تا آن را نجات دهیم.» در طول همین مراسم، دکتر «مهمت آز»، از مقامات ارشد دولت، تلاش کرد تا میان اقدامات داخلی و خارجی ترامپ ارتباطی برقرار کند: «جهان نظاره‌گر تلاش پرزیدنت ترامپ برای برقراری صلح در هر نقطه‌ای از جهان است، اما همزمان، او صلح و آرامش را به قلب آمریکایی‌ها نیز می‌آورد؛ به‌ویژه برای کسانی که توان خرید داروهایشان را ندارند.»
پروفسور زلایزر بر این باور است که اقدامات این هفته ترامپ ممکن است تلاشی برای انحراف افکار عمومی از ناکامی او در مقابله با پیام دموکرات‌ها باشد؛ پیامی که بن‌بست تعطیلی دولت را ناشی از امتناع جمهوری‌خواهان از مذاکره برای کاهش هزینه‌های سرسام‌آور بهداشت و درمان می‌داند. اما به گفته او، هر تاکتیکی که رئیس‌جمهور به کار گیرد، تاثیری کوتاه‌مدت خواهد داشت. زلایزر در پایان نتیجه‌گیری می‌کند: «نکته بزرگ‌تر این است که هیچ‌کس به‌اندازه خود ترامپ نمی‌تواند اخبار مثبت مربوط به خودش را تحت‌الشعاع قرار دهد.»
بازار ![]()