ندای لرستان - وطن امروز /متن پیش رو در وطن امروز منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
حسین مهدی‌تبار| دونالد ترامپ و جفری اپستین، 2 چهره سرشناس محافل اجتماعی نخبگان پالم بیچ و منهتن، 15 سال رابطه‌ای نزدیک و عمومی داشتند. این ارتباط که با میهمانی‌های مجلل، سفرهای خصوصی و رقابت‌های شخصی همراه بود، در سال‌های اخیر به دلیل اتهامات سنگین علیه اپستین و گمانه‌زنی‌ها درباره قضاوت و شخصیت ترامپ، مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس مقاله نیویورک‌تایمز، این گزارش به بررسی این رابطه، زمینه‌های اجتماعی و قانونی آن و پیامدهای سیاسی‌اش می‌پردازد.
بازار ![]()
بر پایه گزارش نیویورک‌تایمز، رابطه ترامپ و اپستین سال 1990 آغاز شد، زمانی که اپستین ملکی در نزدیکی مارئه‌لاگو، اقامتگاه تفریحی لوکس ترامپ در پالم بیچ خریداری کرد. هر دو مرد، با پیشینه‌ای از حومه نیویورک و کسب و کار در منهتن، به عنوان افرادی خودنما و علاقه‌مند به نمایش ثروت و قدرت شناخته می‌شدند. این اشتراکات، همراه با علاقه مشترک به حضور در محافل اجتماعی پرزرق‌وبرق و معاشرت با زنان جوان، آنها را به یکدیگر نزدیک کرد.
بر اساس آنچه نیویورک‌تایمز نوشته، تصاویر و روایت‌های متعددی از حضور این دو در میهمانی‌های مارئه‌لاگو و منهتن وجود دارد. برای نمونه، سال 1992 فیلمی از شبکه ان‌بی‌سی آنها را در حال رقص و خنده در یک میهمانی مارئه‌لاگو نشان می‌دهد که با حضور گروهی از زنان جوان و تشویق‌کنندگان تیم بوفالو بیلز همراه بود. همچنین در میهمانی دیگری در همان سال که به عنوان رقابتی برای انتخاب مدل‌ها برگزار شد، تنها میهمان غیر از ترامپ، اپستین بود که این موضوع تعجب برگزارکننده مراسم را برانگیخت.
طبق گفته نیویورک‌تایمز، این نزدیکی با سفرهای مکرر در هواپیمای خصوصی اپستین بین پالم بیچ و نیویورک تقویت شد. اظهارات ترامپ در سال 2002 به مجله نیویورک که اپستین را «مردی فوق‌العاده» توصیف کرد، نشان‌دهنده عمق این رابطه در آن زمان است.
بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز، رابطه طولانی‌مدت ترامپ و اپستین پرسش‌هایی درباره قضاوت و شخصیت رئیس‌جمهور آمریکا ایجاد کرده است، بویژه با توجه به اتهامات سنگین علیه اپستین. اپستین 2 بار به اتهام سوءاستفاده جنسی از دختران زیر سن قانونی بازداشت شد و در نهایت سال 2019 در زندان خودکشی کرد. برخی قربانیان اپستین ادعا کردند در محیط‌های مرتبط با ترامپ، مانند مارئه‌لاگو، به دام افتاده‌اند. برای مثال، ویرجینیا گیوفر که در 17سالگی به عنوان کارمند آبگرم در مارئه‌لاگو مشغول کار بود، توسط گزلین ماکسول، شریک اپستین، برای کار به عنوان ماساژور استخدام شد و بعداً ادعا کرد مورد سوءاستفاده قرار گرفته است.
به نوشته نیویورک‌تایمز، یکی دیگر از زنان، استیسی ویلیامز، مدل سابق، ادعا کرده سال 1993 توسط ترامپ در برج ترامپ مورد آزار قرار گرفته است. او این حادثه را به عنوان بخشی از یک «بازی» یا «چالش» بین اپستین و ترامپ توصیف کرد. همچنین وال‌استریت ژورنال گزارش داد سال 2003، ترامپ یادداشتی برای تولد 50 سالگی اپستین ارسال کرده که شامل طرحی از یک زن برهنه و اشاره‌ای به یک «راز مشترک» بوده است. اگرچه ترامپ این گزارش را تکذیب و علیه آن شکایت کرده است، این ادعاها همچنان به جنجال‌ها دامن زده‌اند.
ترامپ هرگونه اطلاع از اقدامات غیرقانونی اپستین را رد و کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید اعلام کرده اپستین به دلیل رفتار ناشایست از مارئه‌لاگو اخراج شده بود. با این حال، طبق گزارش نیویورک‌تایمز، این توضیحات نتوانسته پرسش‌های موجود درباره عمق رابطه این دو و تأثیر آن بر اعتبار سیاسی ترامپ را برطرف کند.
بر پایه اطلاعات نیویورک‌تایمز، رابطه با اپستین به یکی از بزرگ‌ترین جنجال‌های دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ تبدیل شده است. در حالی که برخی حامیان او، از جمله مقامات منصوب‌شده توسط خودش، مانند پم باندی، دادستان کل و کش پاتل، رئیس اف‌بی‌آی، ابتدا وعده افشای اطلاعات جدیدی درباره اپستین را داده بودند اما بعداً اعلام کردند هیچ لیست مخفی‌ای از مشتریان اپستین وجود ندارد و خودکشی او تأیید شده است. این تغییر موضع خشم برخی حامیان محافظه‌کار ترامپ را برانگیخت که معتقد بودند دولت در حال پنهان‌کاری است.
ترامپ در پاسخ به این فشارها اخیراً دستور داد شهادت‌های هیات منصفه در پرونده‌های اپستین و ماکسول منتشر شود، هرچند به گفته نیویورک‌تایمز، این اسناد احتمالاً اطلاعات جدیدی درباره رابطه او با اپستین ارائه نخواهد داد. این اقدام را می‌توان تلاش ترامپ برای آرام کردن پایگاه حامیانش دانست، در حالی که او همزمان این جنجال را «ساختگی» و «خسته‌کننده» خوانده و سعی کرده آن را به رقبای دموکرات خود، بویژه بیل کلینتون ربط دهد.
این استراتژی، طبق گزارش نیویورک‌تایمز، سال 2015 نیز توسط ترامپ استفاده شده بود و نشان‌دهنده تلاش او برای منحرف کردن توجه از خودش به سوی دیگران است. با این حال، فقدان شواهد معتبر برای اتهامات علیه کلینتون و اظهارات متناقض خود ترامپ، مانند آرزوی خیر برای ماکسول در سال 2020، اعتبار این ادعاها را تضعیف کرده است.
بر اساس آنچه نیویورک‌تایمز گزارش کرده، رابطه اپستین و ترامپ بازتابی از فرهنگ نخبگان آمریکایی دهه‌های 1990 و 2000 است که در آن ثروت، قدرت و دسترسی به زنان به عنوان نمادهای موفقیت اجتماعی تلقی می‌شد. این 2 مرد با حضور در میهمانی‌های مجلل و رقابت برای جلب توجه، بخشی از این فرهنگ بودند اما در حالی که اپستین به دلیل جرایم جنسی‌اش محکوم شد، ترامپ توانست با فاصله گرفتن از او و تمرکز بر حرفه سیاسی‌اش، از پیامدهای قانونی مشابه اجتناب کند. این تفاوت مسیر، به گزارش نیویورک‌تایمز، پرسش‌هایی درباره نظام عدالت و تأثیر قدرت و شهرت بر آن ایجاد می‌کند. معامله‌ای که اپستین سال 2008 با الکساندر آکوستا، دادستان وقت فلوریدا امضا کرد، به او اجازه داد با مجازاتی سبک از اتهامات سنگین فرار کند، در حالی که قربانیان او سال‌ها برای عدالت مبارزه کردند. استعفای آکوستا در سال 2019 به عنوان وزیر کار دولت ترامپ، پس از بازداشت مجدد اپستین، نشان‌دهنده حساسیت سیاسی این موضوع بود.
طبق گزارش نیویورک‌تایمز، رابطه دونالد ترامپ و جفری اپستین نمونه‌ای از پیچیدگی‌های قدرت، ثروت و مسؤولیت‌پذیری در جامعه نخبگان آمریکاست. این رابطه که با میهمانی‌های پرزرق‌وبرق و رقابت‌های شخصی آغاز شد، با اتهامات سنگین علیه اپستین و سؤالات مداوم درباره قضاوت ترامپ به پایان رسید. اگرچه ترامپ هرگز به‌طور مستقیم در پرونده اپستین متهم نشده اما نزدیکی او به این چهره بدنام و اتهامات برخی قربانیان، سایه‌ای بر کارنامه سیاسی او انداخته است.
این گزارش نشان می‌دهد چگونه روابط شخصی می‌تواند به جنجال‌های سیاسی دامن بزند و چگونه تلاش برای کنترل روایت‌ها در عصر اطلاعات دشوار است. با این حال، تصمیم اخیر ترامپ برای انتشار اسناد پرونده اپستین ممکن است تلاشی برای بازسازی اعتماد حامیانش باشد، هرچند بعید است این اسناد اطلاعات جدیدی درباره رابطه این 2 ارائه دهد. در نهایت، به عقیده نویسنده نیویورک‌تایمز این ماجرا یادآوری می‌کند شفافیت و پاسخگویی همچنان چالش‌های اصلی دنیای سیاست و قدرت در آمریکا باقی مانده‌اند.