بزرگنمايي:

ندای لرستان - اردیبهشت‌ماه هنوز عطر بهشتی‌های عازم عملیات حاج عمران را می‌دهد و خردادماه نیز عطر برگشتن آنها روی شانه‌های شهر را به مشام می‌رساند، عطر روزی که 300 تابوت شهید روی دست‌های شهر تا عرش بدرقه شد تا رهبر انقلاب نیز به حماسه‌سازی ستاره‌های آسمان حاج عمران لقب «دیدنی» بدهند.
اواخر اردیبهشت‌ماه بود، گروه‌گروه رزمندگان لرستانی از پادگان امام حسین (ع) راهی می‌شدند و شاید از همان روزها بود که اینجا قدمگاه شهدا نام گرفت؛ از همان روزهایی که به‌جای سروهای ایستاده، تابوت‌هایی برگشتند که هنوز رد قدم‌هایشان روی شانه‌های لرستان سنگینی می‌کند.
آنها که حال و هوای آن روزهای شهر را به یاد دارند از خیابان‌هایی می‌گویند که رد پیکر شهدا را هنوز می‌توان از آنجا گرفت، از کوچه‌هایی که سر هر کدامشان حجله‌ای برپا شده بود، انگار جوانان دلیر و برومند لرستانی یک روز را برای آسمانی شدن برگزیده بودند.
تابوت‌های 300 نفر از شهدا در شهرها و محلات مختلف استان تقسیم شده بود و هر کس سهمش را به خانه می‌برد، انگار هر کس می‌خواست در این ضیافت آسمانی شریک باشد و تبرکی بردارد.
اردیبهشت‌ماه لرستان هنوز هم رنگ و بوی بهشتی‌های عازم عملیات حاج عمران را می‌دهد، حاج عمران که می‌شنوی یاد شهید سید «مصطفی میر شاکی» می‌افتی و شهید «درویش علی شکارچی» …یاد شهید «علی راست پیر حیاتی»، شهید «روح‌الله سپهوند»، شهید «نور مراد مقدسی»، شهید «محمد سپهوند» و … سردارهایی که ایستاده رفتند و ایستاده برگشتند و روایت ایستادگی برگشتن شأن روی شانه‌های خرم‌آباد نشان افتخار کاشت.
دشمن تا ارتفاعات «2519» رفته بود و می‌خواست ارتفاعات «کمرشیر» را تصرف کرده و به شهر پیرانشهر مسلط شود، ولی مگر به همین راحتی‌ها بود.
شیرمردان لرستانی که در حال تدارک برای انجام عملیات در «شاخ شمیران» بودند از آن منطقه برای مقابله با دشمن فراخوان شدند و با پای سر آمدند.
گردان انبیا، گردان محرم، گردان شهدا، گردان ابوذر، گردان مالک‌اشتر، گردان ثارالله و گردان محبین حکایت گردان‌های عاشقانی بود که به نیت خدایی شدن راهی حاج عمران شدند و تا عرش اوج گرفتند.
لشکر 57 حضرت ابوالفضل (ع) به یاد یگانه علم‌دار کربلا تا دل دشمن به‌پیش تاختند و 300 ستاره را به آسمان زیبایی‌های کشورمان دوختند تا ارتفاعات 2519، تپه شهدا و تپه شهید صدر را از تصرف دشمن خارج کنند و جلوی پیشروی بعثی‌ها را بگیرند.
روایت نبرد لرستانی‌ها در حاج عمران روایتی که به قلم یا به زبان بتوان از آن نوشت و گفت نیست.
روایت دلدادگی عاشقانی است که مجاهدت آنها رهبر فرزانه انقلاب را نیز به وجد آورد تا بگویند: سلام مرا به مردم شهیدپرور لرستان و شهر خرم‌آباد و علمای محترم ابلاغ کنید. من رشادت و پایداری مردم و عشایر غیور را در وقایع اخیر و جنگ شنیده و اطلاع دارم، لیکن در سال 59 شخصاً شاهد شجاعت و دلاوری‌های داوطلبان مخلص آن استان بوده و از نزدیک روحیه مبارزه آنان را شناخته‌ام. نبرد آنان بیش از آنچه شنیدنی باشد دیدنی است، تأسف عمیق و تبریک و تسلیت مرا به مناسبت وقایع حاج عمران به همه آن عزیزان به‌خصوص به خانواده محترم شهدا ابلاغ فرمائید. امیدوارم با شهد پیروزی در آینده‌ای نه‌چندان دور کام این امت بزرگ شیرین شود.
و چنین هم شد، چرا که ملتی که شهادت دارد شکست نمی‌شناسد، این ملت همیشه پیروز میدان است و سند پیروزی آن استقامت دلیرمردانش در جنوب و شمال و شرق و غرب کشور است.
ماشاالله بازگیر رزمنده لرستانی دررابطه‌با عملیات حاج عمران و جان‌فشانی‌های رزمندگان لرستانی در آن، اظهار داشت: دشمن در این عملیات هم برتری آتش، هم برتری زمینی و هم برتری هوایی را داشت.
وی عنوان کرد: هفت تیپ و 12 گردان کماندویی از عراق آمده بودند تا شهر پیرانشهر را تصرف کنند.
این رزمنده لرستانی در ادامه سخنان خود، بیان داشت: تیپ 57 حضرت ابوالفضل (ع) لرستان با هفت گردان پیاده و هفت گردان تخصصی با بیش از دو هزار و 500 نفر نیروی پاسدار، بسیجی و سرباز در منطقه حضور پیدا کرد.
بازگیر، تصریح کرد: نقش‌آفرینی رزمندگان لشکر 57 حضرت ابوالفضل (ع) لرستان در عملیات حاج عمران مثال‌زدنی بود به‌طوری‌که اگر مقاومت رزمندگان لرستان نبود قطعاً شهر پیرانشهر به تصرف دشمن درمی‌آمد.
بهرام فرشاد فر دیگر رزمنده لرستانی حاضر در عملیات حاج عمران نیز، اظهار داشت: ما شبانه حرکت کردیم تا به منطقه رسیدیم و باحالت ستون به دل کوه زدیم و به زیر پای عراق رسیدیم.
وی ادامه داد: عراقی‌ها با تمام تجهیزات کاملاً آماده بودند، اما شهدای عزیز ما با ندای «الله‌اکبر»، «یا مهدی»، «لبیک یا خمینی» به دل دشمن زدند و دشمن را تسلیم کردند.
سرهنگ ناصر فرید دیگر رزمنده لرستانی با یادآوری آن روزها گفت: می‌توان سالروز عملیات حاج عمران را به نام روز لرستان نام‌گذاری کرد.
وی به حال و هوای شهرهای مختلف استان در تشییع پیکر بیش از 300 شهید در یک روز اشاره کرد و افزود: این عملیات اواخر اردیبهشت‌ماه آغاز شد و لرستانی‌ها در توفیق آن نقش زیادی داشتند.
سرهنگ فرید گفت: آن روزها جای‌جای استان وقتی شهدا را آوردند مراسم عزاداری به پا بود، شهر و روستا نداشت، همه در این ایثارگری شریک و سهیم بودند.
وی افزود: همه شهرستان‌های استان از بروجرد و خرم‌آباد گرفته تا نورآباد، الشتر، کوهدشت، پلدختر، الیگودرز، ازنا و دورود از 300 شهید عملیات حاج عمران سهم خود را روی دوش گرفتند و دین خود را ادا کردند.
سرهنگ فرید به حال مردم خرم‌آباد اشاره می‌کند و با تأملی عمیق می‌گوید که در یک روز 63 تابوت را در شهر حرکت دادیم، تابوت‌هایی که هر کدام جگرگوشه مادر و پدری را در خود جای‌داده بودند، ولی خرم‌آباد همچنان ایستاده بود و در رثای سروهای بر زمین افتاده‌اش آوای «چمری» سر می‌داد.
وی حرف‌هایش را این‌گونه ادامه می‌دهد: اتوبوس‌هایی که رزمندگان را به عملیات حاج عمران اعزام کرده بود حالا نصفه برگشته بودند، تعدادی مجروح و مابقی روی دوش مردم شهر به خانه برگشتند تا ردپایشان همیشه همان جا روی شانه‌های شهر باقی بماند.
سرهنگ فرید معتقد است که خاطره آن روز هنوز در ذهن لرستانی‌ها باقی است و اگر از هر کسی سوال کنی، حرف‌های زیادی از آن روز عجیب دارد.