بزرگنمايي:

ندای لرستان - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
امروز بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل برای سومین بار در دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ وارد واشنگتن می‌شود. در چهارم جولای، جنگ اسرائیل در غزه بیست و یک ماهه شد. هدف از دیدار نتانیاهو مشخص نیست ولی گمانه‌زنی‌ها فراوان است: آیا ترامپ و نتانیاهو آتش‌بس واقعی در غزه را اعلام می‌کنند؟ آیا سوریه به توافق ابراهیم می‌پیوندد؟ یا آیا ممکن است ترامپ چراغ سبز حملات نظامی بیشتر علیه ایران را نشان دهد؟
قبل از سفر نتانیاهو، ترامپ در شبکه اجتماعی تروث سوشال ادعا کرد که اسرائیل با آتش‌بس 60 روزه موافقت کرده است. او حماس را تشویق کرد تا شروط آتش‌بس را بپذیرد و تهدید کرد که اگر نپذیرید «اوضاع بدتر خواهد شد.» اگرچه ترامپ قصد داشت با تکرار روایت دیرینه‌ای که حماس را مانع صلح معرفی می‌کند، این گروه را تحت‌فشار قرار دهد، اما حماس مدت‌هاست که تاکید می‌کند در صورتی آتش‌بس را می‌پذیرد که بخشی از فرآیند منجر به پایان همیشگی جنگ اسرائیل و خروج کامل نیروهای آن از منطقه تحت محاصره باشد. نتانیاهو به نوبه خود همچنان اصرار دارد که جنگ تا حذف کامل حماس باید ادامه داشته باشد؛ هدفی که ارتش اسرائیل آن را از نظر نظامی غیرقابل اجرا توصیف می‌کند. 
از روز پنجشنبه شروط ادعایی توافق آتش‌بس پیشنهادی آمریکا در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شده‌اند اما هنوز نه حماس و نه اسرائیل علناً به آن متعهد نشده‌اند. 
نمایش‌های دیپلماتیک ترامپ فراتر از آتش‌بس احتمالی غزه است. ترامپ به جای استفاده از اهرم کمک‌های نظامی برای پایان دادن به بمباران‌ها و ورود کمک‌های بشردوستانه به این باریکه، اعلام کرد که ممکن است ادامه کمک‌های امنیتی آمریکا را به توقف روند رسیدگی به پرونده‌های فساد نتانیاهو در دادگاه مشروط کند. ترامپ در تروث سوشال می‌نویسد: «ایالات متحده آمریکا ارسال سالانه میلیاردها دلار، بسیار بیشتر از هر کشور دیگری برای محافظت و حمایت از اسرائیل هزینه می‌کند. ما این را تحمل نخواهیم کرد.» 
ترامپ با ربط علنی حمایت نظامی آمریکا (که شریان حیاتی اسرائیل است) به نبردهای حقوقی شخصی نتانیاهو، عملاً بر قوه قضائیه اسرائیل فشار می‌آورد؛ مداخله‌ای قابل‌توجه از طرف نخست‌وزیر اسرائیل در امور داخلی آن. چنین اظهارات جسورانه‌ای نه‌تنها به منظور تاثیرگذاری بر تصمیم‌گیری‌های نتانیاهو بلکه برای جلب توجه افکار عمومی و بین‌المللی به نتایج مورد نظر ترامپ است. 
در این میان، بحران انسانی در غزه روز به روز بدتر می‌شود. «بنیاد بشردوستانه غزه» یا GHF که پشتوانه اسرائیل و آمریکا را دارد، با وجود اعلام اینکه آمریکا 30 میلیون دلار برای کمک به این بنیاد را تصویب کرده، با محکومیت‌های شدید بین‌المللی روبه‌روست. روز پنجشنبه گزارش‌هایی مبنی از شلیک پیمانکاران نظامی آمریکایی به غیرنظامیان گرسنه منتشر شدند که تکرار گزارش‌های پیشین سربازان ارتش اسرائیل است که به آنها دستور داده شده بود به فلسطینی‌های مستأصلی که به‌دنبال کمک‌های غذایی می‌گردند، شلیک کنند.‌
بیش از 179 سازمان مردم‌نهاد و بشردوستانه از جمله سازمان‌های بین‌المللی قدرتمند مثل آکسفام، «کودکان را نجات دهید» و «پزشکان بدون مرز» با اشاره به مرگ بیش از 600 غیرنظامی فلسطینی در نزدیکی مراکز توزیع کمک‌های GHF از زمان آغاز فعالیت‌های این گروه جنجالی با حمایت ارتش اسرائیل در اواخر ماه مه، خواستار تعطیلی فوری این سازمان شده‌اند. دولت سوئیس نیز اخیراً در بحبوحه گزارش‌ها از خشونت در مکان‌های GHF، با انحلال شعبه این سازمان در ژنو با استناد به تخلفات عملیاتی و نقض قانونی شدید اعتبار بیشتری بر انتقادات از آن افزود.
این تحولات، سیاسی‌شدن غم‌انگیز و افزایش خطر مرتبط با کمک‌های بشردوستانه در غزه را برجسته می‌کند. در نهایت این دیدار می‌تواند به یک تئاتر سیاسی تبدیل شود؛ نمایشی پرسروصدا اما اساساً پوچ در شرایطی که اسرائیل همچنان برای محاصره و بمباران فلسطینیان غزه استفاده می‌کند. بدون فشار واقعی ایالات متحده برای پایان دادن به تجاوز نظامی غیرقانونی، توقف جنایات ادامه‌دار و پیگیری واقعی صلح و حقوق فلسطینیان، دیپلماسی مگافونی (یا دیپلماسی بوق و کرنا که به‌معنای استفاده از اظهارات تهدیدآمیز از طریق رسانه‌ها به‌جای کانال‌های سنتی دیپلماتیک و خصوصی است) چیزی جز سروصدای زیادی نخواهد بود و به‌جای حل مناقشات ریشه‌دار، تنش‌ها را تشدید می‌کند. 
بازار