بزرگنمايي:

ندای لرستان - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
رئیس دولت یازدهم و دوازدهم که سابقه دوبار فریب‌خوردگی از طرف غربی به فاصله یک دهه را در کارنامه خود دارد، مدعی شد سال 1384 در حال نهائی کردن توافق هسته‌ای بود اما انتخابات در این سال، سرنوشت را تغییر داد.
کانال‌های زنجیره‌ای و اجاره‌ای دیروز، بخشی از سخنان چند هفته قبل حسن روحانی در دیدار با حزب مجمع ایثارگران (از احزاب عضو جبهه اصلاحات) را بدون اشاره به تاریخ آن بازنشر کردند و تیتر زدند: «انتخابات 84، سرنوشت هسته‌ای ما را تغییر داد»؟!
روحانی در این اظهارات گفته بود: «در سال 84 می‌توانستیم مسئله هسته‌ای را تمام کنیم. نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری 84، سرنوشت هسته‌ای ما را تغییر داد. ما برای حل نهائی مسئله هسته‌ای سه راه پیدا کرده بودیم. از این سه راه‌حل، طولانی‌ترینش پیشنهاد سه کشور اروپایی بود که آنها می‌گفتند سه سال فعالیت را تعلیق کنید و بعد از سه سال فعالیت کاملاً آزاد باشد. یک راه دیگری با آژانس داشتیم که یک‌سال‌ونیم طول می‌کشید. در راه سوم با آفریقای جنوبی، الجزایر، هند و برزیل توافق کردم که به صورت یک کنسرسیوم در ایران غنی‌سازی کنیم. درباره این طرح رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی با سه کشور اروپایی تماس گرفت و قبول کردند که اگر چند کشور با هم انجام دهید، مشکلی نداریم».
بازار
این اظهارات در حالی است که طرف اروپایی ابتدا با وعده شش‌ماهه و اختیاری بودن تعلیق برنامه هسته‌ای، با ایران توافق کرد. اما به مدت دوسال‌ونیم سر دواند و سرانجام هم با وقاحت به تیم مذاکراتی دولت خاتمی (روحانی و اطرافیان وی) گفت: بهترین تضمینی که ایران می‌تواند درباره عدم انحراف برنامه هسته‌ای بدهد، دائمی کردن تعلیق غنی‌سازی است!
اظهارات روحانی و القای اینکه در حال توافق با اروپا بودند، در حالی است که خود وی در کتاب خاطراتش (امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای نظام) اذعان می‌کند: «متأسفانه، در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابه‌ازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات اعتمادساز خود را افزایش داد و تنها در عوض آن، با قول‌های انجام‌نشده و درخواست‌های بیشتر روبه‌رو شد».
روحانی همچنین مرداد 84، در نامه‌ای به البرادعی (دبیرکل وقت آژانس) درباره عهدشکنی اروپا نوشت: «متأسفانه، ایران بارها اقدامات اعتمادساز را افزایش داد و در عوض، با قول‌‌های انجام‌نشده و درخواست‌‌های بیشتر روبه‌رو شد، نمی‌خواهند در برابر حق غیرقابل انکار ایران تسلیم شوند».
اروپا البته نوبت دوم هم در برجام کلاهبرداری و عهدشکنی کرد تا آنجا که آقای ظریف، دوم بهمن 97 با انتقاد از خیانت‌های دنباله‌دار اروپا تصریح کرد: «اروپا شرافت خود را در برجام فروخت».
اما این سخن روحانی که «انتخابات 84 سرنوشت هسته‌ای ما را تغییر داد». آیا او نمی‌داند که مردم ناراضی از 16 سال اشرافی‌گری مدعیان اعتدال و اصلاحات، نقطه پایان بر دولت‌های هاشمی و خاتمی گذاشتند؟! آیا او نمی‌فهمد که مردم از تحقیرشدگی و انفعال در سیاست خارجی منزجر هستند؟! این اعتراف آقای ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا (26 شهریور 1393) که گفت: «ما روندی را شروع کرده‌ایم که هدف از آن، تغییر فضای سیاست خارجی کشور است. اگر با وجود تلاش‌های ما برای تعامل، این تلاش‌‌ها بی‌‌نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا 16 ماه دیگر که انتخابات پارلمانی برگزار می‌‌شود، به این عملکرد ما پاسخ دهند. وقتی قبلاً در سال‌های 2004 و 2005، توافق‌‌هایی کردیم و تلاش‌‌های ما از جانب اتحادیه اروپایی رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب رئیس‌جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد. حالا بار دیگر من زنده شده‌‌ام. به نظر من غرب در انتقال پیامی که می‌‌خواهد به ایران منتقل کند، باید بسیار دقت کند».
نه طرف آمریکایی و نه طرف اروپایی، وقعی به این ادبیات ملتمسانه و همدلانه ظریف نگذاشتند و خباثت خود را برای چندمین‌بار نشان دادند. اما حالا در حالی که طرف آمریکایی توقف غنی‌سازی یا تعلیق سه‌ساله را زمزمه می‌کند، تیم روحانی یاد پیشنهاد بیست سال قبل غرب درباره تعلیق سه‌ساله افتاده‌اند؟ چرا؟ مگر نمی‌دانند که غنی‌سازی، خط قرمز ایران است؟ تعلیق سه‌ساله، فقط پیشنهاد نبود، بلکه کلاهی بود که غرب در میدان واقعیت با امروز و فردا کردن به مدت نزدیک به سه سال سر تیم روحانی گذاشت و آخرش هم گفت تعلیق باید دائمی باشد؛ یعنی همان تعطیلی برنامه هسته‌ای!
یادآور می‌شود آقای روحانی‌، در سال 1392 با ادعای حل‌وفصل پرونده هسته‌ای و لغو تحریم‌های اقتصادی ناشی از آن، پا به رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشت و گفت «چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد؛ اما نه به قیمت از کار افتادن چرخ صدها کارخانه». اما توافقی که او برای حل پرونده هسته‌ای و لغو تحریم‌ها به ارمغان آورده بود؛ چرخ صنعت هسته‌ای ایران را تقریباً متوقف کرد و گره‌ به کار اقتصاد ایران انداخت. ولی‌الله سیف، رئیس وقت بانک مرکزی در دولت آقای روحانی 9 ماه پس از امضای توافق در 27 فروردین 1395 به خبرنگار نشریه اقتصادی فوربز گفت: «اجازه دهید خلاصه‌ای از آنچه از سه ماه پیش، یعنی از تاریخ اجرای برجام(روز 16 ژانویه)، اتفاق افتاده است را نیز ارائه دهم: «تقریباً هیچ».» و البته عباس عراقچی مذاکره‌کننده ارشد و معاون وقت وزیر خارجه نیز سه سال بعد در گفت‌وگو با رسانه هلندی NRC آن را تأیید کرد: «یکی از درس‌هایی که ما از مسئله برجام گرفتیم، این است که نتیجه این توافق و پایبندی به آن، ظاهراً اعمال تحریم‌های جدید بود.»