بزرگنمايي:

ندای لرستان - خراسان / «آقای پزشکیان، این جا توقف نکنید!» عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سعید برند است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
حتما تذکرهای پی در پی رئیس جمهور درباره خاموش کردن چراغ های اضافه در بازدیدهای مختلف ایشان را دیده اید، یا جملاتی شبیه به این را از مقام برتر اجرایی کشور شنیده اید: «من درخانه لباس بیشتر می‌ پوشم تا در مصرف انرژی صرفه ‌جویی کنم». رفتار و کلام شایسته ای که می بایست در زندگی شخصی هر ایرانی به کار گرفته شود. به خصوص این که در آموزه های دینی ما نیز تاکید بسیار بر صرفه جویی شده است. با این حال همچنان درصد قابل توجهی از هم وطنان، در زمستان لباس کمتری می پوشند و برای رهایی از گرما پنجره اتاق را باز می گذارند یا چه چیزی دل انگیزتر از قیلوله تابستانی با خنکای باد کولر گازی در حالی که پتو را روی سرمان کشیده ایم؟!
در اداره ها و اماکن دولتی و عمومی که هزینه انرژی قرار نیست از جیب مبارک پرداخت شود، اوضاع وخیم تر است. لذا تاکید بر سبک زندگی صرفه جویانه و مدیریت الگوی مصرف هنوز هم جای کار دارد و باید فرهنگ سازی بیشتری هم صورت گیرد، اما آقای رئیس جمهور اشکال جایی وارد می شود که در همین نقطه متوقف شویم و به همین تذکرهای پدرانه بسنده کنیم و شوربختانه باید اذعان کرد، کار جایی گره می خورد که از گفتار و رفتار ما این چنین برداشت شود که قصد داریم توپ ناترازی انرژی را به زمین مردم بیندازیم و بد مصرفی آن ها را متهم اصلی این بحران بدانیم!
واقعیت تلخ این که دولت های گذشته، اقدام چشمگیر یا برنامه عملیاتی ویژه ای برای جذب سرمایه در حوزه انرژی نداشته اند، اما قرار نیست شما راه دولت های قبل را بروید و در مواجه با بحران ناترازی انرژی از همان اسم رمز کلیشه ای یعنی «صرفه جویی مردمی» استفاده کنید.
تعطیلی ادارات و مدارس و راه اندازی پویش هایی همچون «دو درجه کمتر» البته در صورتی که با اقبال عمومی مواجه شود، شاید به طور موقت بتواند در برهه ای دستگیر و کمک رسان شما باشد اما در دراز مدت نه تنها گره ای از کار مملکت باز می کند بلکه این تعطیلات، خسارات جبران ناپذیری به خصوص در حوزه آموزش و اقتصاد بر جای خواهد گذاشت.
بازار
آن طور که اعلام شده است، سال آینده 75 روز تعطیل رسمی در تقویم به ثبت رسیده و اگر قرار باشد راهکار دولت در مواجه با گرما و سرما و آلودگی هوا و ... همانند امسال، تعطیلی ادارات و مدارس و دانشگاه ها باشد، پر بیراه نیست اگر بگوییم سال آینده تقریبا به تعداد روزهای یک فصل سال را از دست خواهیم داد! 
وقتی مصرف خودروهای صفر کیلومتر تولید داخل ما روی اعداد 12 و 13 ایستاده است، صحبت از صرفه جویی در مصرف بنزین کمی جای تامل دارد! وقتی مردم را دعوت می کنیم به استفاده از حمل و نقل عمومی، آیا قبلش به این توجه کرده ایم که اگر مردم حرف ما را جدی گرفتند و به دعوت مان لبیک گفتند، ناوگان فعلی ما در کلان شهرها جوابگوی نیاز شهروندان نیست؟
مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در چند درصد از ساختمان های مسکونی، اداری و عمومی ما رعایت شده است تا شاهد این حجم از هدر رفت انرژی نباشیم؟
چقدر برای جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی به منظور نوسازی شبکه های انتقال و توزیع انرژی تلاش کرده ایم تا این گوهر گرانبها به سادگی هدر نرود؟! متوسط مصرف لوازم خانگی، لوازم برقی و گازی تولید شده در کشور یا حتی کالاهای وارداتی که به خصوص از کشور چین خریداری می شود، چقدر است؟ چرا به سمت تولید محصولات کم مصرف نرفته ایم؟ در این شرایط چطور از مردم توقع داریم کمتر مصرف کنند؟ 
البته بر هیچ عقل سلیمی پوشیده نیست که این اقدامات، کار یکی دو سال نیست و هر رئیس جمهوری هم قدم در این مسیر پرسنگلاخ نمی گذارد و نخلی را نمی کارد که 8 سال بعد خرما دهد، اما از شما که صادقانه با مردم صحبت می کنید، انتظار دیگری می رود. شما اگر آبرو می گذارید و پویش 2 درجه کمتر را راه می اندازید و امیدوار به همراهی مردم هستید، باید در کنار این چالش ها و پویش ها، اقدامات زیر بنایی را هم کلید بزنید، تا مردم نیز به شما امیدوار شوند و دست یاری دراز کنند.
 آقای پزشکیان، مخازن خالی است! تنوع بخشی در سبد تولید انرژی باید از مهم ترین موضوعات کاری دولت چهاردهم باشد. بحران کمبود انرژی در مملکت را نمی شود به سبک باباهای ایرانی مدیریت کرد، نمی شود کنترل را در دست گرفت و یکی یکی کولرها را خاموش کرد. قلم و کاغذ بردارید و به این سوال پاسخ دهید در شرایطی که 93 درصد برق کشور در نیروگاه های حرارتی تولید می شود، سهم نیروگاه های آبی، بادی، خورشیدی و هسته ای در تامین برق چقدر است؟ این کاغذ را هر روز در جیب تان بگذارید و گزارش کارها را هر روز بررسی کنید، تا سه، چهار سال دیگر وقتی اعداد آن روز را با وضعیت امروز مقایسه کردیم، سربلند شویم. هر چند که هیچ منتقد منصفی فراموش نمی کند که جذب سرمایه و بهره مندی از تکنولوژی های روز دنیا برای تولید انرژی پاک و با کیفیت، در شرایط تحریمی امروز کاری به غایت دشوار است اما ناممکن نیست و به قول خودتان شاید راه درست این است که راه درست را پیدا کنیم.