چاپ

ندای لرستان - صبح نو / «قمار دیوانه در ریاض» عنوان یادداشت روز در روزنامه صبح نو به قلم جواد بخشی الموتی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سفر روز گذشته دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا به عربستان سعودی و مواضع سخیف و ضد امنیت منطقه‌ای آن یکی از اتفاق‌های مهم در تاریخ غرب آسیا خواهد بود. اگرچه اعلام خبر سرمایه‌گذاری 600 میلیارد دلاری این کشور در اقتصاد ایالات متحده، بار دیگر ما را با این واقعیت تلخ مواجه ساخت که وابستگی امنیتی برخی دولت‌های عربی به واشنگتن نه‌تنها منافع امت اسلامی را نادیده می‌گیرد، بلکه امنیت و ثروت ملی خودشان را نیز به حراج می‌گذارد.ترامپ نیز سرمست از بریز و بپاش‌های سعودی برای وی، پا را از گلیم خود درازتر و بار دیگر با تهدید و تهمت تلاش می‌کند تا منفعت بیشتری از جیب مردم منطقه برای کشور خود کسب کند. عربستان سعودی که در طول دهه‌های اخیر خود را به‌عنوان شریک استراتژیک آمریکا معرفی کرده است، این‌بار هم ترجیح داده برای جلب رضایت یک رئیس‌جمهور مذبذب و پرحاشیه، منابع عظیم مالی خود را روانه اقتصاد رو به افول آمریکا کند؛ اقتصادی که از بحران بدهی و شکاف طبقاتی رنج می‌برد و بیش از هر زمان دیگر نیازمند سرمایه خارجی است. در این میتینگ تبلیغاتی، ترامپ با لفاظی علیه ملت ایران و ادعاهایی علیه خلیج فارس و منطقه سعی کرد نقش مخرب آمریکا در تحولات منطقه‌ای را پنهان کند و درست زمانی که استقلال عربستان سعودی را هدف قرار گرفته بود و می‌گفت اجازه نخواهد داد شبه‌قاره عربستان به ایران تعلق بگیرد، بن سلمان وی را تشویق می‌کند. حال سوال اینجاست آیا واقعا بن سلمان تصور می‌کند که ایران قصد تصرف کشور را دارد یا اینکه در برابر درشت‌گویی ترامپ توان مخالفت ندارد؟ سؤال بنیادین اینجاست: آیا سرمایه‌گذاری 600 میلیارد دلاری آن هم در دل اقتصاد آمریکا، بدون هیچ‌گونه تضمین برای بازگشت منافع سیاسی یا حتی امنیتی، چیزی جز همان دوشیدن مورد تمسخر خود ترامپ نیست؟ مگر نه اینکه همین فرد چند سال پیش با وقاحت تمام اعلام کرده بود عربستان بدون حمایت نظامی آمریکا حتی دو هفته هم دوام نمی‌آورد؟ حالا هم که بقای یک کشور با تاریخی چندین برابر تاریخ آمریکا را مدیون و مرهون دوستی آمریکا می‌داند. از نگاه راهبردی اقدام عربستان سعودی به ‌جای آنکه در راستای توسعه داخلی، تنوع اقتصادی یا حتی اتحاد جهان اسلام باشد، عملا به تقویت قطب هژمون و ظلم‌پیشه‌ای می‌انجامد که بارها در قبال آرمان‌های فلسطین، ملت‌های مظلوم منطقه و حتی خود مردم عربستان، مواضعی تحقیرآمیز و مداخله‌گرانه اتخاذ کرده است. نکته نگران‌کننده دیگر آن است که هم‌زمان با این سفر نشانه‌هایی از بازتعریف نظم منطقه‌ای با محوریت اسرائیل و نادیده‌گرفتن کشورهای منطقه دیده می‌شود. سکوت دولت‌های غرب‌گرای عربی در برابر نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه، هم‌راستا با همین سرمایه‌گذاری‌ها و بده‌بستان‌های پشت پرده قابل تحلیل است. اکنون زمان آن فرا رسیده است که نخبگان عرب و مسلمان، صدای اعتراض خود را بلندتر از همیشه کنند و اجازه ندهند آینده منطقه بازیچه مطامع شخصی یک شاهزاده یا توافق‌های پشت‌پرده با سردمداران سرمایه‌داری آمریکایی شود. امت اسلامی بیش از هر زمان دیگر نیازمند بیداری، وحدت و بازگشت به منطق عزت‌محور و استقلال‌خواهانه‌ای است که انقلاب اسلامی ایران در سال 57 پرچم‌دار آن شد. اگرچه تهدیدهای آمریکا علیه ملت ایران از همان سال آغاز شد و تا امروز هم ادامه دارد، اما کشورهای منطقه باید به این موضوع توجه داشته باشند که ایران استوار با اتکای به خود و بدون هزینه‌های هنگفت برای خرید تسلیحات نظامی، امروز در جایگاهی ایستاده است که گستاخ‌ترین سردمداران غربی و صهیونیستی جرأت تهاجم به آن را ندارند. در پایان، اگرچه سفر ترامپ ممکن است در ظاهر تنها یک ملاقات سیاسی به‌ نظر آید، اما در باطن آن حکایت تلخ معامله اصول برخی کشورهای مسلمان در پای یک بت آمریکایی نهفته است. آینده نشان خواهد داد که تاریخ چگونه درباره این خوش‌خدمتی‌ها قضاوت خواهد کرد.