ندای لرستان - جدایی فرزندان از والدین برای شروع یک زندگی مستقل، با هیجانات و اضطراب هایی برای آن ها همراه است. اما این رویداد تأثیرات عظیمی بر والدین هم دارد که اغلب نادیده گرفته می شود. در حقیقت، این تغییر بزرگ آن ها را با چیزی به نام سندرم آشیانه خالی درگیر می سازد که در ادامه درباره ی آن بیشتر صحبت خواهیم کرد.

سندرم آشیانه خالی چیست
سندرم آشیانه خالی به احساس غم و تنهایی اطلاق می شود که به دنبال جدایی فرزندان از خانواده و ترک خانه برای تشکیل یک زندگی مستقل، گریبانگیر والدین می شود.
این سندرم یک اختلال بالینی نیست اما می تواند والدین را مستعد ابتلا به افسردگی و مشکلات روانی سازد.
علل سندرم آشیانه خالی
والدین پس از سال ها مراقبت از فرزندان خود یکباره پی می برند که فرزندان دیگر به مراقبت آن ها نیازی ندارند و این امر یک احساس خلأ در آن ها ایجاد می کند. از طرفی دیگر، نگرانی والدین از وضعیت و شرایط جدید فرزندان خود، این احساس آشیانه خالی را تشدید می سازد.
نشانه های سندرم آشیانه خالی
در گذشته محققان معتقد بودند این سندرم والدین را در برابر افسردگی، اعتیاد، بحران های هویتی و مشکلات جدی در مسائل زناشویی و خانوادگی آسیب پذیر می سازد. اما پژوهش های جدیدتر نشان داده سندرم آشیانه خالی می تواند مشکلات خانوادگی و شغلی را کاهش دهد و از برخی لحاظ برای والدین مفید واقع شود. با رفتن آخرین فرزند از خانه، پدر و مادر می توانند روابط زناشویی خود را بهبود بخشند و به سراغ برخی علایق شخصی خود بروند که کمبود وقت در گذشته انجام آن ها را ناممکن ساخته بود.
راهکارهایی برای مواجهه با سندرم آشیانه خالی
پذیرش: پدر و مادر باید از مقایسه ی زمانبندی مراحل زندگی فرزند خود با انتظارات خودشان و یا مقایسه ی آن ها با خود و فرزندان دیگرشان خودداری کنند و تمرکز خود را تنها بر اموری بگذارند که می تواند به دستیابی فرزندشان به موفقیت کمک می کند.
تماس مداوم: والدین باید از طریق تلفن یا اینترنت و حتی در صورت امکان، به صورت حضوری، ارتباط مداوم با فرزند خود داشته باشد. این کار هم به والدین و هم به فرزندان کمک می کند زودتر خود را با شرایط جدید وفق دهند.
پیدا کردن حامی: اگر جدایی فرزندان با احساس تنهایی و غم بسیار عمیقی برای والدین همراه باشد، آن ها باید سعی کنند این احساس را با اطرافیان یا دوستان نزدیک خود در میان بگذارند و در صورت وجود علائم افسردگی حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنند.
تمرکز بر جنبه ی مثبت: والدین باید سعی کنند تمرکز خود را بر جنبه ی مثبت این تغییر بگذارند و از وقت آزادی که برایشان فراهم شده نهایت استفاده را ببرند. مثلاً به انجام علائق شخصی خود بپردازند و معاشرت بیشتری با دوستان و آشنایان خود داشته باشند.
پیشگیری از سندرم آشیانه خالی
اگر فرزند آخر شما در شرف تشکیل یک زندگی مستقل است و نگران ابتلا به این سندرم هستید، باید از حالا برای پیشگیری از آن برنامه ریزی کنید.
تا جایی که ممکن است خود را مشغول نگه دارید. این مشغولیت می تواند بازگشت به شغل خود یا شرکت در امور خیریه یا داوطلبانه و یا انواع کلاس های آموزشی باشد. این کار شما را سرگرم نگه می دارد و دوران آغاز تغییر در شرایط خانه و خانواده را برای شما راحت تر و به پذیرش آن کمک می کند.